Jesteś w okolicach trzydziestego roku życia i masz wrażenie, że Twoje życie nadal jest jedynym wielkim chaosem? Czujesz, że nadal nie do końca wiesz, co chcesz robić w życiu? Próbujesz wielu rzeczy, ale nadal większość z nich okazuje się ślepymi uliczkami? Twoja rodzina pyta kiedy się ustatkujesz i czujesz, że zaraz zostaniesz sam, bo nadal nie znalazłeś odpowiedniej osoby, nie założyłeś rodziny i nie znalazłeś swojego miejsca do życia? Czujesz się z tym źle? Czas na zmianę perspektywy, bo zupełnie nie masz do tego podstaw. Jesteś w odpowiednim miejscu zgodnie z cyklem życia człowieka 9-centrowego.

Społeczny przepis na życie

Społeczeństwo nadal pielęgnuje jeden utarty schemat na życie, w którym do 30 roku życia mamy być osobą ‚życiowo ogarniętą’. Co to znaczy? Mamy wiedzieć, co chcemy robić w życiu, mieć sprecyzowany kierunek, stabilne miejsce pracy i najlepiej mieć już za sobą sukcesy na płaszczyźnie kariery. Do trzydziestego roku życia mamy też odnaleźć swoją miłość, bo później szanse już maleją i pojawia się wizja staropanieństwa. Związek powinien być sformalizowany, a rodzina w komplecie. Pielęgnowane jest przekonanie, że kobieta powinna urodzić dziecko przed 30 rokiem życia, bo później ryzyko wzrasta. Dobrze jest też wziąć kredyt, kupić mieszkanie lub wybudować dom, bo to wyznacznik życiowego statusu. Brzmi znajomo?

Jak wiele osób dzisiaj dochodzi do tego miejsca bez spełnienia wyżej wymienionych punktów i uważa, że coś jest z nimi nie tak? Z każdej strony słyszy pytania, naciski i oczekiwania, żeby coś zrobić ze swoim życiem. Wszędzie widzi szczęśliwe związki, rodzinne perypetie, ludzi odnoszących sukcesy. A oni stoją pośrodku tego w samotności i zagubieniu, myśląc, że przegrali życie. Jeśli takie jest Twoje spojrzenie na życie, to czas to odczarować. Jeśli doszedłeś do trzydziestki z pustą kartą, to nie powód do smutku. Tak naprawdę jesteś w odpowiednim miejscu i w odpowiednim czasie.

Ciało Saturna, a ciało Urana

W 1781 roku nastąpiła zmiana ewolucyjna, która przeniosła nas z formy człowieka 7-centrowego do 9-centrowego (więcej o tej zmianie przeczytasz w artykule: Przebudzenie w rzeczywistości dziewięciu centrów – Homo Sapiens in Transitus). Otrzymaliśmy uaktualnienie do naszej konstrukcji, które między innymi zmieniło nasz proces, cykl, długość życia i jego trajektorię. Do 1781 roku ludzie żyli w ciele Saturna, którego cykl wynosił 30 lat ( a dokładnie 29,5 – tyle trwa jego obieg wokół Słońca). W tamtych czasach praca zarobkowa małoletnich nie była niczym dziwnym. Tak samo jak ślub i rodzenie dzieci w okolicach 15 roku życia. To był naturalny bieg rzeczy, bo średnia długość życia ludzi w XVIII wieku wynosiła niewiele ponad 30 lat. I mowa tu o krajach wysoko rozwiniętych. Dziś praca dzieci wydaje się to nie do pomyślenia, a krótkie linie życia naszych przodków uzasadnia się złymi warunkami sanitarnymi, brakiem nowoczesnej medycyny, niezrozumieniem zasad higieny czy biedą.

Niesamowite jak często wpadamy w pułapkę naszego racjonalnego umysłu, któremu wydaje się, że to my mamy nad wszystkim kontrolę. Myślimy, że odkrycia nowoczesnego świata mogłyby zmienić losy wcześniejszych ludzi.
Oczywiście dojście do tego wszystkiego umożliwiło nam zmianę standardów życia, ale jest to nieodłączny element przejścia do nowej formy 9-centrowej. To wypadkowa procesów, które dzieją się daleko poza naszą kontrolą i często świadomością. Obecnie żyjemy w ciele Urana, którego cykl wynosi 84 lata. Bardzo różni się on od tego, czego doświadczali ludzie 7-centrowi, dla których wszystko było strategiczne i polegało na zabezpieczeniu siebie oraz zapewnieniu przetrwania. Człowiek 9-centrowy jest tu, by rozwijać, doskonalić i prowadzić do rozkwitu swojej świadomości. Jego proces jest unikalny i podzielony na trzy etapy. Każdy z nich ma swoją charakterystykę i jest przeznaczony na konkretne działania, które pozwalają nam w czasie na rozwój i odsłonięcie pełnego potencjału naszej formy.

Etap I – Czas prób i błędów

Pierwszy okres życia to czas naszej eksploracji świata. To czas prób i błędów, kiedy uczymy się, badamy i poznajemy jak to wszystko działa. Próbujemy wiele rzeczy, by zobaczyć co się sprawdza, a co nie. Wchodzimy w wiele doświadczeń, zaangażowań i relacji, z których wiele pojawia się i znika. Zderzamy się z różnymi obszarami, potykamy się i nie raz upadamy. I nie ma w tym nic niewłaściwego. Bo ten czas jest właśnie na to. Na spróbowanie tak wielu rzeczy, jak jest to dla nas właściwe, na zmiany, na otwarte i lekkie badanie płaszczyzny życia. Bez zobowiązań, bez konieczności definiowania siebie, swojego kierunku i przywiązywania się do rzeczy, miejsc czy osób. Bo w tym czasie nie wiemy, co jest dla nas właściwe. Nasze ciało i świadomość wciąż się rozwija i tak naprawdę ciągle jesteśmy dziećmi. I ten etap cyklu trwa do kiedy? Do 30 roku życia. Czyli do czasu, w którym oczekuje się od nas dojrzałości w społecznym tego słowa znaczeniu.

Brak świadomości charakteru tego okresu prowadzi wielu ludzi do utożsamiania się ze swoimi niepowodzeniami i przekonań, że ich życie jest jedną wielką porażką. Ale nie tylko. Buduje społeczną presję, która często prowadzi do podejmowania decyzji z poziomu głowy. Nieprzypadkowe są szybujące w górę wskaźniki rozwodów zawartych w przedziale wiekowym 20-30lat czy porzuconych dzieci. Do 30 roku życia działa motyw prób i błędów, nawiązanych i zerwanych więzi. Dlatego nie jest to najlepszy czas na podejmowanie trwałych i wiążących decyzji oraz zobowiązań.

Etap II – Budowanie fundamentów życia

Kiedy przekraczamy trzydziesty rok życia, zmienia się bardzo dużo rzeczy. Moment powrotu Saturna transformuje nie tylko charakter naszego życia, ale także perspektywę. To czas, w którym mamy już na swoim koncie wiele życiowych doświadczeń, które możemy przekształcić w mądrość. Dzięki temu zaczynamy poruszać się po płaszczyźnie życia bardziej stabilnie, w większym wyrównaniu i połączeniu ze sobą. Dzięki spróbowaniu wielu rzeczy, możemy w końcu określić co chcemy zaprosić do swojego życia, a co uwolnić. Czas między 30 a 50 to okres na zbudowanie solidnych fundamentów naszego życia. To jest właśnie etap, w którym możemy odnaleźć właściwy kierunek w życiu, nawiązać trwałą i silną relację, zbudować rodzinę, karierę i zapewnić sobie wszystko, co stanie się podporą naszego dalszego życia.

W tym okresie aktywuje się także bardzo ważny parametr naszego projektu, czyli środowisko. To tak jakby nasze ciało w końcu włączyło swój GPS i mogło zlokalizować właściwe miejsce dla siebie, pod kątem pracy, miejsca zamieszkania i życia. W ciągu tych dwudziestu lat niespiesznym krokiem możemy odkryć to, co jest dla nas odpowiednie i zapuścić korzenie. Oczywiście niekoniecznie dosłownie. Na zmiany dobrze jest być otwartym przez całe życie, obserwując to, co wskazuje ciało. Ale to szczególny czas, kiedy poznajemy siebie i zaczynamy rozumieć, kim jesteśmy i co mamy tu do zrobienia.

Etap III – Prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce

Trzeci okres życia jest naszą prawdziwą dojrzałością. Po pięćdziesiątym roku życia otwiera się dla nas przestrzeń do odsłonięcia pełnego potencjału naszej formy. To jest czas, w którym zaczyna się nasze prawdziwe życie, w którym możemy doświadczyć siebie w pełni. Wtedy też mamy możliwość realizacji i dopięcia naszej życiowej misji oraz wyrażenia w pełni naszego celu tutaj. Posiadamy już niezwykłą i unikalną mądrość życiową. Dzięki niej możemy poruszać się w wyrównaniu ze swoją naturą, być dla innych wzorem do naśladowania i stać się szanowanym autorytetem zewnętrznym. Mamy też zbudowany fundament, który pozwala nam cieszyć się życiem, realizować siebie i doświadczać w pełni.

Tak oczywiście jest ‚książkowo’, bo wiemy, że rzeczywistość jest zupełnie inna. Wielu ludzi traktuje pięćdziesiąte urodziny jak schyłek życia i moment, w którym wszystko co najlepsze już minęło. Mało kto dochodzi do tego wieku bez uszczerbku na zdrowiu, kondycji fizycznej czy psychicznej. Część nadal zmaga się z życiem, martwi się jak wytrwać i zapewnić sobie wszystko, co potrzeba. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Bo większość z nas nadal nie wie kim jest i nie żyje w zgodzie ze sobą. Lata działania w opozycji do swojej natury powodują degradację ciała, zaburzenia i liczne kryzysy. Wielu z nas zwyczajnie nie ma warunków do doświadczania pełni życia i swojego prawdziwego potencjału. A nasze ciało zaprojektowane jest do działania przez 84 lata w pełnej sprawności i funkcjonalności.

Mutacja to długi proces, a nie jednorazowy incydent

Trzyetapowy proces, który opisałam powyżej jest szczególnie charakterystyczny i obecny w życiu osób, które mają w swoim profilu osobowym 6. To one są zaprojektowane, by być wzorem do naśladowania i nośnikiem mutacji, która powoli, ale pewnym krokiem zaczyna transformować społeczne programy i schematy życia. Mutacja nie jest jednorazowym incydentem i impulsem, który zmienia wszystko jak za dotknięciem magicznej różdżki. To długi proces, rozłożony w czasie. A zwłaszcza, gdy dotyczy tak głęboko zakorzenionych programów i przekonań, które pielęgnowane są od lat i wciąż bardzo żywe w społeczeństwie.

Świat nadal funkcjonuje w starym cyklu Saturna. Mimo, że trochę się to przesunęło, to nadal wiele struktur pozostaje całkowicie niedopasowanych do dzisiejszych realiów i unikalnego procesu człowieka 9-centrowego. Na przykład oświata i wybór kierunku studiów przed 20-tką, który ma się stać naszym docelowym w życiu. W tym momencie to całkowity absurd dokonywać takich decyzji, bo nie jesteśmy w stanie wiedzieć, co jest dla nas właściwe. Wielu z nas już wie z doświadczenia, że było to strzelanie w ciemno, wybieranie z poziomu głowy czy na podstawie zewnętrznych sugestii, które z czasem okazały się zupełnie nietrafione. Czasem takie wybory prowadzą do kotwiczenia się na czymś i konsekwentnego kroczenia za podjętymi wcześniej decyzjami. Dba o to nasza głowa, która nie chce, żebyśmy nie wyszli na głupców i która stara się trzymać tego, co postanowiliśmy. To oczywiście uwarunkowania w Centrum Ajna, które prowadzą nas do udawania pewności i konsekwencji w podjętych zobowiązaniach. Na szczęście wszystko się zmienia i coraz więcej osób wyłamuje się ze schematu. Śmiało dokonuje zmian swoich życiowych kierunków, niezależnie od tego na jakim jest etapie życia, gdy czuje, że coś nie jest zgodne z nimi.

Nie ma prawdy dla wszystkich

Każda osoba, która łamie schematy, przyczynia się do zmian nie tylko w skali osobistej, ale także globalnej. Ale najważniejsze jest, żeby pamiętać, że nie ma jednej prawdy dla wszystkich. To nie jest tak, że jeśli podjąłeś jakieś wiążące zobowiązania do 30 roku życia to jest to złe. Nie ma czegoś takiego jak złe czy dobre. Każdy z nas ma swoją własną ścieżkę i swoje doświadczenia. Istotne jest, by działać w zgodzie ze sobą i podejmować decyzje w połączeniu ze swoim ciałem. Nie ma jakiegoś standardu czy określonego schematu życia. Właściwe jest to, co jest zgodne z Tobą i jeśli czegoś doświadczasz, to widocznie tak miało być.

Jednocześnie mam nadzieję, że ten artykuł będzie wsparciem dla tych, którzy są w okolicach trzydziestki i są właśnie w tym miejscu zagubienia i poczucia, że ich życie jest stracone. Stanie się wzmocnieniem dla tych, którzy są na kolejnych etapach swojego życia i próbują wytłumaczyć oraz znaleźć odpowiedzi na swoje działania w przeszłości. A także uwolnieniem oraz wskazówką dla tych, którzy kroczą przez pierwszy okres życia i czują nacisk społecznych przekonań i programów, by zamiast doświadczać życia na wiele różnych sposobów, wrzucić się w utarty schemat. Od 1781 roku jesteśmy w czasie przemiany i powoli zaczynamy budzić się do naszej prawdziwej natury. Dzięki mechanice Human Design jesteśmy w stanie poznać siebie w sposób, który nie był wcześnie dostępny i doświadczyć siebie na zupełnie nowej płaszczyźnie.

Perspektywa na życie z 6 linii profilu

W moim życiu starłam się z wieloma przekonaniami i schematami, które sukcesywnie łamałam, krocząc własną ścieżką. Od zawsze nie trafiał do mnie koncept społecznego przepisu na życie. Ale nie byłam wolna od jego oddziaływania. Nie raz w pierwszym okresie, pod naciskiem otoczenia, myślałam, że coś jest ze mną nie tak. Stałe zmiany pracy, miejsca, brak trwałej relacji i zbudowanej rodziny, rodził wiele kontrowersji i niezrozumienia. Ale nie czułam w sobie wyraźnego, ukierunkowanego wzywania. Czułam głęboko w sobie pewną wizję, do której szłam, choć wtedy nie do końca świadomie.

Dziś śmiało mogę powiedzieć, że jestem sobie wdzięczna. Przekroczyłam 30 rok życia z czystą kartką, otwartością na życie i lekkością. Choć ta pojawiła się we mnie dopiero wraz z Human Design, który zagościł w moim życiu dokładnie w momencie przejścia, dając mi jasne odpowiedzi i potwierdzenie tego, co czułam w sobie. Widzę, że dopiero teraz zaczynam stawiać stabilne kroki z przebudzoną świadomością. I mam w sobie głębokie zaufanie, że wszystko to, co najpiękniejsze przede mną. Jeśli chcesz mi towarzyszyć i eksplorować świat z perspektywy Human Design zapraszam Cię na mój Instagram.

Podziel się: